Boeken van Barbara Gowdy

Als Louise negen is 'verdwijnt' onverwacht haar moeder. Niet lang daarna komt de familie Richter tegenover hen te wonen. Louise grijpt haar kans, neemt deel aan hun gezinsleven en richt haar aandacht vooral op de vroegwijze, intelligente zoon Abel. Deze vriendschap ontwikkelt zich tot een liefde die Louise en Abel voor de rest van hun leven met elkaar zal verbinden. Hoewel Abel haar uiteindelijk in de steek laat, wordt haar liefde voor hem alleen maar sterker. Het wordt een relatie van aantrekken en afstoten, zelfs als zij ontdekt dat ze niet de enige is voor Abel en hij niet zo vurig en vol overgave van haar blijkt te houden als zij van hem houdt. Barbara Gowdy schrijft over de vele vormen van de liefde: een moederloos kind dat ernaar hunkert geadopteerd te worden, een man die voor eeuwig verbonden is met een vrouw die hem verlaten heeft, een dochter die volledig in de ban is van een eigenaardige buurjongen en een vrouw die weigert afscheid te nemen van een boeiende, maar ongrijpbare man. Abel en Louise, een romantische geschiedenis is een intens verhaal over de liefde in al haar subtiele variaties.

In De weg naar het water brengt Barbara Gowdy een rijke en volstrekt geloofwaardige olifantenwereld tot leven. Daarnaast vertelt ze met de tocht van de jonge Dras een onvergetelijk verhaal over volwassen worden. Vele jaren heeft Dras met haar familie over de Afrikaanse vlakten getrokken, totdat een verzengende droogte hen dwingt bij een van de schaarse waterplaatsen te blijven. Wanneer stropers daar een bloedbad aanrichten, slaat Dras met enkele overlevenden op de vlucht. Geleid door herinneringen, visioenen en hun fabelachtige reukvermogen gaan ze op zoek naar het legendarische witte bot, dat hen zal brengen naar het Veilige Oord, een plaats waar voedsel en water in overvloed zijn en waar de mens geen bedreiging vormt. Een lange, barre tocht, waarbij Dras afscheid moet nemen van haar kinderjaren.

De Canadese familie Canary is naar buiten toe tamelijk doorsnee, maar dat is slechts schijn: ma Doris valt als een blok voor een zwarte verpleegster, pa Gordon is hopeloos verliefd op de verwarmingsmonteur, die op zijn beurt de simpele 15-jarige dochter Sonja zwanger maakt, en de 6-jarige Marcy is geobsedeerd door sex. Sonja's baby valt bij de geboorte op haar hoofd, wordt opgevoed als de dochter van Doris en Gordon, praat niet, draagt permanent een zonnebril, groeit te weinig, maar speelt piano als Mozart. Gek of geniaal? Iedereen heeft geheimen voor elkaar, niemand is normaal, en toch maken ze wat van het leven.

'Ze wonen in een gevaarlijk land, dat door despoten wordt geregeerd en waaraan een ongeluk ten grondslag ligt.' Zo ervaren Norma, Lou en Sandy hun leven dat bepaald wordt door hun onbeheerste, onberekenbare vader en hun breekbare, sentimentele moeder die de hele dag in bed ligt, whisky drinkt en televisie kijkt. Eén keer per jaar, met Kerstmis, staat hun moeder op om op familiebezoek te gaan. Bij een van die ontmoetingen horen de drie zusjes voor het eerst van een ongeluk dat gebeurd is voordat zij waren geboren: de dood van hun broertje, die als baby in de Niagarawaterval is verdronken. Vallende engelen speelt in Canada aan het begin van de Koude Oorlog en drijft de spot met de zogenaamde tegenstelling tussen de suffe jaren vijftig en de opwindende jaren zestig. Barbara Gowdy ontvouwt in een duizelingwekkend tempo de chaos en het onheil, de angst en het verlangen, de verstoring van de sociale orde die deze periode kenmerken. Zo drijft de dreiging van een Russische atoombom de vader ertoe een schuilkelder in de tuin te maken, waarin hij het hele gezin bij wijze van oefening twee weken laat bivakkeren, en uitgerekend dan wordt Norma voor de eerste keer ongesteld. Vallende engelen is een schrijnend en liefdevol portret van een gezin dat knettergek is, en waarin drie zo verschillende zusjes erin slagen hun eigen weg te gaan.

Beschrijving momenteel niet beschikbaar.