Boeken van Herman Koch

‘Weet jij misschien waar Sophia is? Ze is vannacht niet thuisgekomen en ik heb het nummer van haar vriendje niet. Bel me even.’

Zo luidt het bericht dat filmregisseur Stanley Forbes op oudejaarsavond krijgt van Karl Hermans, een gevierd schrijver. Stanley heeft Karls beeldschone zeventienjarige dochter gecast voor zijn nieuwste film, die na zijn Amerika-avontuur zijn grote comeback in Nederland moet worden. Met graagte werpt hij zich op als vaderfiguur voor Sophia.

Maar tijdens de opnames van zijn mozaïekfilm, met naast Sophia een hoofdrol voor steracteur Michael Bender, worden Stanleys motieven steeds onduidelijker. Wat wil hij eigenlijk, met deze film, met dit meisje en met zichzelf? Hij weet precies waar Sophia is, maar besluit met antwoorden te wachten.

Het Koninklijk Huis is een modern koningsdrama in tien bedrijven - prikkelend, geestig en soms ontluisterend.

Welke koning na Lodewijk de Veertiende heeft nog eens met de vuist op tafel geslagen? Het belangrijkste doel van de meeste koningshuizen is tegenwoordig het aanleveren van verhalen. Een blunder hier, een politieke uitglijder daar, een met miljoenen euro’s aan gemeenschapsgeld gebouwd vakantiehuis in een ontwikkelingsland waar het gemiddelde dagloon lager ligt dan de prijs van een wc-rol bij ons.

En dan zijn er natuurlijk nog de foto’s in de bladen: een bruiloft, de doop van een nieuwe telg, een koninklijke uitvaart. Mooie plaatjes, maar de leden van een koninklijk huis zijn natuurlijk geen rocksterren. Het blijft over het algemeen bij wat slap gezwaai vanuit een koets, een been in het gips.

De uitzondering op al die tandeloze middelmatigheid is dit verhaal, Het Koninklijk Huis van Herman Koch.

De voorbijganger is het debuut van Herman Koch en bevat 7 korte verhalen.

Op feestjes, tijdens etentjes wordt Herman Koch vaak op meewarige toon gevraagd naar zijn 'Finse periode'. Hij doet er zelf ook lacherig over, en dat heeft alles te maken met de ongeloofwaardigheid van zijn verblijf in Finland. Een lange, onhandige jongen van negentien die ervoor kiest om op een zeer afgelegen plek op het land en in de bossen te gaan werken. Het klinkt wellicht romantisch, maar dat was het niet. Zijn moeder was kort ervoor overleden en Herman ging erheen om weg te zijn van zijn vader en diens nieuwe vriendin, en om uit te stellen wat hij eigenlijk allang wist.

Veertig jaar later is Koch terug in Finland en stuit hij op een dichtbundel die expliciet verwijst naar zijn eerdere verblijf. Niet langer kan hij deze periode afdoen met een grap. Hij neemt zijn eigen geschiedenis onder de loep, onderzoekt hoe herinneringen werken en hoe hij dit verhaal kan vertellen zonder de werkelijkheid te besmeuren.

Finse dagen is een indringende roman over rouw, volwassen worden en over wat je woorden moet geven en wat beter verzwegen kan blijven.

Op een feestje ter ere van het verschijnen van Finse dagen merkt geen van de aanwezigen dat Herman Koch van de pijn steeds gaat verzitten en voortdurend naar de wc moet. Terug aan tafel blijft hij glimlachen en voert hij geanimeerd gesprekken. De dag ervoor is, na de biopsie, nog een fotograaf bij hem thuis geweest. Zodra het bewuste artikel met de foto is gepubliceerd, gooit hij het weg. Het is aan zijn gezicht af te lezen, vindt Herman. Alleen zijn vrouw en zijn 25-jarige zoon zijn dan op de hoogte.

Een paar weken later bespreekt dokter Francken in het OLVG de uitslag van de laatste scan. Het is 3 februari 2020. ‘Ik kan het helaas niet mooier maken dan het is,’ begint hij het slechtnieuwsgesprek. ‘Het zit overal.’

In Ga je erover schrijven? beschrijft Herman Koch hoe hij omgaat met zijn diagnose en blikt hij terug op ijkmomenten in zijn leven. Het is daarmee géén boek over ‘zijn strijd tegen kanker’, want hij besluit eigenlijk meteen al dat hij de kanker een zo beperkt mogelijke rol in zijn leven wil laten spelen. ‘Ja, ik zou doorleven, daar had de kanker vast niet op gerekend. Ik zou mijn eigen tegelwijsheid, “Nietsdoen is de kortste weg naar geluk”, in de praktijk brengen. Ik zou niets doen.’

Wat weten vrienden met een lang, gedeeld verleden echt van elkaar? Wat is er waar van hun herinneringen en wat blijkt verbeelding?

Of heb ik het verzonnen? is een geestig en ontroerend portret van een levenslange vriendschap. Met de schrijvers Herman Koch en Wanda Reisel is een nieuw literair duo opgestaan. Zij richten hun scherpe blik ditmaal niet op hun personages, maar op elkaar. Het resultaat: een intiem verslag van een onuitgesproken verbondenheid.

* Geschreven door Herman Koch & Wanda Reisel.

De weg kwijt bevat verhalen uit de bundel De korte geschiedenis van het bedrog.

Deze verhalen zijn bekentenissen van een festivaldirecteur, een deelraadbestuurder, een kunstschilder en zelfs een van een haring. In rake bewoordingen, geestig en soms absurdistisch, haalt hij de hypocrisie van instituties en mechanismen onderuit.

Geloofwaardige verhalen bevat verhalen uit de bundel De korte geschiedenis van het bedrog.

Wie de romans van Herman Koch wil doorgronden zou met deze verhalen moeten beginnen. Er is altijd een ik-persoon die op Herman Koch zelf lijkt, maar er toch niet mee samenvalt. In deze verhalen beschrijft Koch op onnavolgbare wijze het gekkenhuis dat deze wereld is. In glashelder proza, en altijd om te lachen.

Hard gras bevat verhalen uit de bundel De korte geschiedenis van het bedrog.

`Mijn coming-out vond pas aan het eind van de jaren zeventig plaats. Pas toen durfde ik de wereld recht in het gezicht te kijken en eindelijk hardop te zeggen: `Ja, ik houd van voetbal! En wat dan nog?

Herman Koch heeft een levenslange passie voor voetbal en schrijft daar vaak en mooi over in het tijdschrift Hard gras. Dit zijn die verhalen.

Het liegen van de waarheid bevat verhalen uit de bundel De korte geschiedenis van het bedrog.

Al op jonge leeftijd ziet Herman Koch de noodzaak in van het oprekken van de werkelijkheid. Verhalen worden nu eenmaal waarachtiger als je er meer bij verzint. De grens tussen geloofwaardige leugens en leugenachtige waarheden vervaagt en Koch speelt er naar hartenlust een spel mee.

Is het allemaal autobiografisch? bevat verhalen uit de bundel De korte geschiedenis van het bedrog.

Elke schrijver weet dat je van drank beter gaat schrijven. Of niet? En waarom kiest iemand bewust voor het schrijverschap? Deze verhalen gaan over schrijverschap en drankzucht, mislukking en succes. Een heerlijke mix van emoties en humor.

Min of meer toevallig bevat verhalen uit de bundel De korte geschiedenis van het bedrog.

In een paar raak gekozen zinnen weet Herman Koch een sfeer op te roepen die nu eens melancholisch is, dan weer geestig en vol ironie. Verhalen over personages die er net niet bij horen of krampachtig proberen authentiek te zijn, over toevallige ontmoetingen op toevallige plekken op de wereld.