Boeken van Helle Helle

Bob en ik, de hoofdpersoon van Bob, verhuizen naar een woning boven een tankstation in Kopenhagen. Bob weet niet wat hij wil studeren, maar wel dat hij een baantje moet zien te vinden. In Sømandshotellet gaat hij aan de slag als receptionist en daarnaast springt hij bij waar hij maar kan.

Wat Bob zeker weet, is dat hij een toekomst wil met ik en zich ook kan voorstellen kinderen met haar te krijgen. Hij klemt haar hand zo stevig vast dat die knak zegt en zoent haar haren. Maar ‘ons’ komt nauwelijks aan de orde, de ik beschrijft alleen Bobs wereld, niet die van haarzelf en amper die van hen samen.

De Deense schrijfster Helle Helle beschikt over een soevereine beheersing van heel uiteenlopende stijlregisters, een goed ontwikkeld 'gehoor' voor ondertonen in de geschreven dialoog en een perfect gevoel voor timing. Soms zeggen haar personages heel veel door te zwijgen en dwingt ze de lezer zo tot het aanspreken van de eigen verbeeldingskracht.

De episodische wijze van vertellen en het impulsieve karakter van de personages sluiten nauw aan bij de opkomst van de moderne media: zappend van het ene kanaal naar het andere. Zoals nu een reclamespotje in twintig seconden het verhaal van een hele speelfilm kan bevatten, zo vertelt Helle Helle in vier à vijf pagina's een compleet levensverhaal.

De verhalen in Restanten gaan over mensen die elkaar goed kennen of intieme relaties onderhouden. Mannen en vrouwen staan vaak als vreemden tegenover elkaar. Relaties zijn bijna altijd gekenmerkt door vastgeroeste gewoonten en versleten rituelen, de laatste strohalmen die de personages nog houvast bieden in de moeizame co-existentie van de seksen.

Zij zijn een dochter van zestien en haar moeder. Ze wonen op veel verschillende plekken in een stadje op Zuid-Lolland. Zij zijn ook de 2570 andere bewoners in hun woonplaats. En zij zijn alle mensen die de dochter leert kennen op de nieuwe middelbare school waar ze in 1981 naartoe gaat. Maar in de allereerste plaats zijn zij bezig te verdwijnen, omdat haar moeder ernstig ziek wordt.

De band tussen moeder en dochter wordt beschreven in kleine episodes, terugblikken en dialogen. Helle Helle kan veel zeggen in weinig woorden. ‘Ze lachen tot ze ervan moeten huilen,’ schrijft ze in Zij, en dat geldt zeker ook voor de lezer.