Boeken van Natasha Knight

De zwanenprinses is een korte prequel die zich afspeelt in de wereld van de Benedetti-maffia.

Op een betoverend gemaskerd bal in een weelderig herenhuis komt de elite bijeen om de intrede van een van hen in de familie te vieren. Maar de gasten op dit feest zijn niet allemaal ridders op het witte paard. En vanavond ontmoeten Lucia DeMarco en Salvatore Benedetti elkaar bij toeval, een jaar voor het contract dat haar de zijne maakt.

Lucia: Vijf jaar geleden tekenden hij en ik een contract. De machtige DeMarco’s waren verslagen. Mijn vader schonk zijn dochter aan de monsters van de Benedetti-familie. Ik deed wat er van me gevraagd werd. Ik zette mijn naam op de stippellijn en tekende daarmee mijn leven weg. Nu is het moment gekomen dat hij me komt claimen. Salvatore Benedetti eist me op. Ik heb gezworen dat ik wraak zou nemen. Ik heb geleerd om hem te haten. Maar op de werkelijkheid heeft niemand me kunnen voorbereiden. Ik verwachtte een monster. Een man die ik kon vernietigen. Maar niets is enkel zwart of wit. Niets is enkel goed of kwaad. Omringd door duisternis, zie ik zijn licht.

Salvatore: De oorlog is beslecht. Wij hebben gewonnen. De prijs die onze rivaliserende familie moet betalen? Degene die hen het meest dierbaar is. Lucia, de prinses van de DeMarco-familie. Er is geen betere manier om de vijand kapot te maken dan hem afnemen waar hij het meest om geeft. Ik was de jongen die later koning zou zijn. De toekomstige leider van het Benedetti-imperium. Lucia DeMarco was mijn oorlogsbuit. En ik mocht met haar doen wat ik wilde. Ik zou haar moeten breken. Het is mijn taak om haar leven tot een ware hel te maken. Er is geen enkele manier om aan ons duistere lot te ontkomen. De Benedetti’s verliezen immers nooit. We verwoesten alles en iedereen in ons pad op weg naar de top. Zo ben ik opgevoed. Zo is het altijd geweest en zo zou het altijd zijn. Tot Lucia.

Gia: Ik ben de dochter van een simpele soldaat. De zus van een verrader. Monsters maken al zolang ik me kan herinneren, deel uit van mijn leven. Maar die ochtend, wanneer ik wakker word in die kille, verlaten hut met Dominic Benedetti, weet ik dat dat het moment is waarop ik oog in oog sta met het grootste monster. Hij nam me mee om me te breken. Maar zo gemakkelijk breek ik niet. Het moment waarop hij het teken op mijn huid ziet waarmee ze me hebben gebrandmerkt, verandert alles. Ik heb nooit in sprookjes geloofd. Nooit geloofd in happy end, zeker niet voor mensen zoals wij. Liefde bloeit vaak op in het licht, maar Dominic en ik? Wij behoren tot het duister.

Dominic: Ik ben de jongste zoon van een maffiakoning. Degene die niets te verliezen heeft. Ik verliet mijn familie, keerde mijn imperium de rug toe en werd wat ik voorbestemd was te worden. Een monster. Dat alles verandert de dag waarop ik voor Gia sta, zij trillend van angst in een hoekje in een vervallen hut in het bos. Tot ik het brandmerk op haar huid zie. Op dat moment begrijp ik precies wat mijn vader me altijd zei: Hou je vrienden dichtbij, maar je vijanden nog dichterbij. Mijn vijanden hebben hun hand overspeeld. Het is de hoogste tijd om terug te keren naar mijn familie. De hoogste tijd om te innen wat mij verschuldigd is. En het is absoluut de hoogste tijd om degenen die me hebben verraden, te straffen.

Ik ben de oudste zoon van een maffiakoning. Het lievelingetje. Geboren om het imperium over te nemen. Ik ben een gevaarlijke man, een meedogenloze man. Dat moet je ook wel zijn in mijn wereld. Het moment waarop Natalie mijn leven binnenvalt, is het duidelijk een gevalletje van op de verkeerde tijd, op de verkeerde plek zijn. Niet één, maar twee keer brengt het lot ons samen. Twee keer valt het onschuldige lam in de klauwen van het monster.

Ik gaf haar de kans om weg te lopen. Heb haar gezegd dat het beter was als ze dat deed. Maar ze wilde luisteren en nu is het te laat. Want ik ben geen held in dit verhaal. Ik ben niet goed en dat wil ik ook niet zijn. En nu laat ik haar niet meer gaan. Als ik haar aanraak, is dat met handen waar bloed aan kleeft. Ik weet dat mijn acties niet onbestraft zullen blijven. Ik weet dat ik zal boeten voor de dingen die ik heb gedaan, voor mijn zonden. En ik weet ook dat ik thuishoor in de hel, maar voor ik daarheen ga, wil ik leven.

Een leven met haar. Zij is de mijne. Voor altijd. Wat er verder ook mag gebeuren...

* Disclaimer: Sergio is een intens liefdesverhaal dat zich afspeelt in de wereld van de Benedetti-maffia. Het is geen feelgood roman. Lezers kunnen het beste eerst Salvatore en Dominic lezen voordat ze aan het verhaal van Sergio beginnen.

Het beest heeft Belle. Killian Black heeft mij...

Cilla: Hoe ik hier beland ben, maakt niet uit, al zegt hij van wel. Hij zegt dat hij mijn keuze was. Maar hij snapt het niet. Ik had niet eens een keuze. En nu verandert hij de regels van het spel. Eén maand. Dat was de afspraak. Ik zou dertig dagen lang de zijne zijn. Maar alleen mijn lichaam is niet meer genoeg. Nu wil hij ook mijn ziel. Hij wil alles. En hoewel ik net kan doen alsof ik veilig ben als ik onder hem lig, weet ik dat deze man iets met me doet. Iets corrupts. Iets dat me uiteindelijk zal breken.

Killian: Cilla heeft haar keuze gemaakt. Zij was degene die het aanbod deed. Ik heb het alleen maar aangenomen. Dus wat maakt het uit dat ik de regels halverwege ons spel verander? Daar ga ik me niet voor verontschuldigen. Wat je moet weten... Cilla en ik zijn hetzelfde. Zij is de duisternis. Net zo donker als ik ben. Er is iets met haar gebeurd. Iets ergs. Het heeft haar beschadigd. Toch zoekt ze geen held om haar te redden. Ze zoekt een wraakengel. Een schurk. En dat kan ik zijn. Ik kan de monsters voor haar verslaan, maar daar zal ze wel een prijs voor moeten betalen. Die prijs? Ik wil alles. En ik zal het krijgen ook. Want Cilla? Cilla is van mij.

Ik had geen idee wie Giovanni Santa Maria was die nacht toen ik hem aantrof in mijn appartement, zittend in mijn stoel. Hij dronk mijn whisky, zijn mannen als wachters om hem heen. Ik hoefde hem niet te kennen, om te weten dat hij gevaarlijk was. Maar hij weet wel wie ik ben en hij wil iets van mij. Iets dat ik hem niet kan geven.

Ik ben een prinses van het kartel. Althans, dat was ik. Maar mijn familie werd verraden en het kartel viel. En ik? Het was niet de bedoeling dat ik dat zou overleven. Dat Giovanni me heeft gevonden, betekent dat ook mijn vijanden me zullen vinden.

Nu heeft Giovanni zijn oog op me laten vallen en wil hij meer dan mijn geheimen. Ik zal me tegen hem verzetten. Dat moet wel. Maar hij is een man die eraan gewend is te krijgen wat hij wil. En wat hij wil, is mij.