GastBlog: Een ode aan chicklits

Chicklit; bah, het is eigenlijk een verouderde en denigrerende term. Ik zeg liever feelgood, omdat het zoveel breder is dan ‘een stukje literatuur voor chicks’. Maar hier gebruik ik het woord ‘chicklit’ even om een punt te maken. Ondanks dat het genre razend populair en geliefd is onder een groot, (veelal) vrouwelijk lezerspubliek, is het dat niet bij critici. Sterker nog: chicklits scoren het laagst op de schaal van boeken die als het meest literair worden beschouwd. Ik betwijfel echter hardop of ‘meest literair’ ook het ‘meest waardevol’ en het ‘meest lekker lezend’ betekent.

Van chicklit wordt vaak gezegd: ‘chichéverhaaltje’, ‘typisch vrouwenboek’ of ‘doktersroman’. Onterecht aanmatigend, aangezien het veel meer is dan dat. Er komen zeker wel plottwists of heftige gebeurtenissen in voor. Gebeurtenissen die je aan het denken zetten of je zelfs wel aanzetten tot gedragsverandering. In chicklits gaan er ook mensen vreemd of dood. En er zijn genoeg titels te noemen waarin de personages meer diepgang hebben dan in bijvoorbeeld thrillers en écht een verhaal te vertellen hebben.

Misschien is het inderdaad geen literair hoogstandje, maar moeten alle boeken dan hoogliterair zijn? Zit iedereen daar dan zo enorm op te wachten, die hoogdravende teksten of gedachtegangen? De verkoopcijfers van chicklits bewijzen het tegendeel. Velen lezen juist liever een boek om weg te dromen in een verhaal, om te schaterlachen, om een ander perspectief op herkenbare gebeurtenissen te lezen of gewoon lekker te zwijmelen, en daar is niets mis mee. Sterker nog: dat is juist heerlijk en veel leuker dan maanden over een literair onderlegd boek doen waar je nauwelijks doorheen komt, omdat de zinnen te moeilijk en langdradig zijn. En waarin je elke alinea drie keer moet lezen voordat je weet welk punt er gemaakt lijkt te worden…

Blijf chicklits lezen en blijf chicklits schrijven. Het is zó belangrijk om ook luchtige, hartverwarmende en romantische verhalen aan het licht te laten komen. Om ons weer vertrouwen te geven in de mensheid, of ons te helpen ontsnappen aan een lastige periode. En als critici of belangrijke media er niet weg van zijn, dan is dat misschien een teken dat we dat boek júist moeten gaan lezen.

Dus bij deze een shout-out aan de chicklit, die ons juist in deze tijd heerlijk laat wegdromen en ons een glimlach op ons gezicht bezorgt. Daar kunnen we toch nooit genoeg van krijgen!!

Lianne Reijntjes, 1 februari 2021

Lianne Reijntjes is eigenaar van Liannes Letters en auteur.