Wat vinden we daar nou van?

U heeft vast wel gelezen of gehoord dat, de wijzen die niet wijs zijn, hebben besloten de boeken van Roald Dahl op te schonen. En nee, daar bedoelen ze niet mee dat ze er een mooiere kaft omheen gaan doen. Ze bedoelen er ook niet mee dat ze de taal aan gaan passen aan de huidige schrijfwijze. Wat ze ermee bedoelen is dat ze 'mogelijk kwetsende woorden of beledigende aanduidingen' gaan verwijderen of vervangen. Wederom een staaltje geschiedvervalsing om een enkele tere ziel te beschermen tegen het geschreven woord.

In een bibliotheek zou je onderzoek moeten kunnen doen naar allerhande onderwerpen. Het internet is een leuke zoekmachine, maar je moet maar aannemen dat wat je daar leest, ook daadwerkelijk geschreven is. Wil je het bewijs met eigen ogen zien, dan zul je het fysieke exemplaar bij de bibliotheek willen inzien. Moet je nu niet meer komen om een boek over bijvoorbeeld Zwarte Piet. De meeste bibliotheken hebben boeken met verhalen of beeltenissen van Zwarte Piet verwijderd uit de schappen onder het mom dat die boeken gedateerd zijn. Tja, alle geschiedenis is gedateerd, daarom is het ook geschiedenis.

En nu dus de teksten van de kinderboeken van Roald Dahl. Niet langer dik, maar enorm (persoonlijk word ik liever dik genoemd dan enorm, maar blijkbaar is dik aanstootgevend), geen dwergen, maar kleine mensen, niet gigantisch, maar heel erg groot, enzovoorts. Het schijnt om honderden aanpassingen te gaan. Vooralsnog gaat het alleen om de Engelstalige versies en blijven de Nederlandstalige versies zoals ze geschreven zijn door Dahl, maar meestal is het een kwestie van tijd voor ook anderen volgen. En ik vind daar wat van.

Ik geloof in de vrijheid van meningsuiting en ik geloof in de vrijheid van het geschreven woord, want het is heel simpel: als je er aanstoot aan neemt, lees dan wat anders. Maar blijf af van teksten zoals ze geschreven zijn!

Petra, 7 april 2023