Boeken van Franco Faggiani

Rome, 1944. Archeoloog Filippo Cavalcanti heeft van de overheid de opdracht gekregen om een aantal kunstwerken naar Duitsland te verschepen. Cavalcanti gruwt bij het idee dat hij deze kostbare schilderijen en beeldhouwwerken aan de nazi’s moet geven.

Als de oude professor een jongen uit Ischia, genaamd Quintino, ontmoet, besluiten de twee in een opwelling de kunstwerken naar Rome te smokkelen. Het is de start van een spannend avontuur, die het tweetal langs de bergen van de Apennijnen van het noorden naar het zuiden van Italië brengt.

De wind over het land vertelt het verhaal van Gregorio Bajocchi del Drago, die door een tragische gebeurtenis op zestienjarige leeftijd de eeuwenoude wijnboerderij van zijn familie erft. Met veel hulp van enkele trouwe werknemers, onder wie de ouders van Gregorio’s jeugdvriend Massino, kan het familiebedrijf overleven en krijgt Gregorio (die altijd een andere toekomst voor ogen had) de kans zich ook buiten het boerenbedrijf te ontwikkelen.

Door de jaren zal de vriendschap tussen Gregorio en Massino een belangrijke rol blijven spelen.

Faggiani schreef een ontroerende roman over de band met het land en het belang van een gemeenschap waarbinnen iedereen, als dat nodig is, elkaar beschermt - een prachtig verhaal over solidariteit, liefde en vriendschap.

Shizo groeit aan het einde van de negentiende eeuw op in het zuiden van Japan. Daar staat hij bekend om zijn uitzonderlijke hardlooptalent. Na jarenlange intensieve training is hij uitverkoren om mee te doen aan de Zweedse Olympische Spelen van 1912. Maar tijdens die wedstrijd bezwijkt Shizo en hij kan de marathon niet uitlopen.

Shizo is bang dat hij zijn ouders teleurgesteld heeft en durft na deze schande niet terug naar huis. Hij trekt zich terug in de bergen. Niemand weet waar hij gebleven is. Uiteindelijk wordt hij, inmiddels een oude man, ontdekt door een Zweedse journalist die zijn verhaal kent en onthult. Wat gebeurde er precies tijdens de marathon en waar is Shizo al die jaren geweest?

1915. De jonge Giacomo Cordero woont met zijn familie in Prazzo, een arm dorpje in de Valle Maira in Italië. Hier leeft men van houtkap, landbouw en veeteelt. Het is een schamel bestaan: de jonge mannen vertrekken uit het dorp, huis en haard achterlatend, op zoek naar een inkomen. Als dan ook de Eerste Wereldoorlog uitbreekt, blijven alleen nog de vrouwen en kinderen in armoede achter.

Giacomo’s machtige grootvader, die zijn rijkdom vergaard in de pruikenhandel en zijn vermogen in de oorlog alleen maar ziet groeien, draagt zijn kleinzoon Giacomo op om naar de verlaten valleien af te reizen en de achtergebleven vrouwen te overtuigen hun haar te ruilen voor stoffen, gebruiksvoorwerpen en kleine geldbedragen. Giacomo ontdekt hoe de vrouwen leven, hun waardigheid, liefde en hoe ze een zijn met de natuur. Zo leert hij de wereld met andere ogen te zien.

Francesca Capodiferro werkt voor de brandweer. Als enige vrouw stuurt zij een team van alleen maar mannen aan en werkt ze twee keer zo hard om zich te bewijzen. In de nacht van 24 augustus vindt er een aardbeving plaats in en rondom het stadje Amatrice. Francesca, die in haar eentje in de bergachtige omgeving kampeert voor een routineklus, is binnen een uur ter plekke. Ze doet wat ze kan, verzamelt vrijwilligers en zoekt naar de vermisten, tot er versterking van haar team uit Rome arriveert.

Terwijl de ogen van de wereld op Amatrice gericht zijn, besluit Francesca om de kleine, omliggende dorpjes te helpen. Ze begint aan een eenzame, moeilijke reis langs onbekende plekken, waar de prachtige, machtige natuur zoveel heeft verwoest.

De vijftigjarige Leo worstelt met het verdriet om de dood van zijn vrouw Chiara. Dan ontmoet hij Martino: een eenkennige, autistische jongen. In leeftijd en afkomst verschillen ze, maar hun zwijgzame en mysterieuze karakter is hetzelfde. Leo besluit de zorg voor Martino op zich te nemen.

Om te ontsnappen aan hun problemen verhuizen ze samen van Turijn naar een afgelegen huis in de Piemontse Alpen. Daar leven ze in hun eigen tempo, ver weg van de stad. En juist in de eenzaamheid van de bergen ontwikkelen ze hun eigen, eenvoudige en oprechte leven.

De hoofdrolspelers van Tussen twee werelden zijn terug in dit korte verhaal van Franco Faggiani.

Hoe is het leven ten tijde van het coronavirus in het afgelegen huis in de Dolomieten van vader Leonardo Guerrieri en zijn pleegzoon Martino Rochard?

Wanneer het nieuws van de epidemie hen bereikt, verandert er voor de twee niet zoveel: ze zijn gewend om geïsoleerd te leven, in de bergen aan de rand van het bos, om weinig mensen te zien en om hun dagen in te delen volgens het ritme dat de seizoenen hun opleggen.

Tot Leonardo op een dag uit het raam kijkt en een tentje ziet staan. En de volgende dag nog een... Tussen hen: twee onverwachte gasten, Federico en Pietruccio. Twee broers die van plan zijn een ongebruikelijke, maar speciale missie te voltooien.