Boeken van Georges Simenon

Charles Alavoine is zonet veroordeeld voor de moord op zijn minnares Martine, maar niet met voorbedachten rade. In een lange brief probeert hij zijn rechter ervan te overtuigen dat hij wel degelijk motieven had voor zijn misdaad, sterker nog: dat hij de moord louter uit liefde heeft gepleegd. Beetje bij beetje onthult Charles hoe hij zich uit een bescheiden milieu opwerkte tot arts, hoe zijn twee huwelijken hem niets dan onzekerheid bezorgden, hoe hij de 'vulgaire' Martine leerde kennen...

In deze meesterlijke psychologische roman weet Simenon de lezer te charmeren en tegelijk te beangstigen. Op een volstrekt geloofwaardige manier toont hij ons een man die met logische stappen neerdaalt in de waanzin.

Tony en Andrée, vroegere schoolvrienden die een affaire zijn begonnen, hebben elkaar acht keer bemind in de blauwe kamer van het Hôtel des Voyageurs. Maar wanneer hun relatie onthuld dreigt te worden, beslist Tony ze te beëindigen. Andrée aanvaardt dit niet en ontpopt zich tot een femme fatale die niet alleen Tony, maar ook hun beide echtgenoten in gevaar brengt.

In De blauwe kamer wisselt Georges Simenon intieme scènes in de hotelkamer af met kille ondervragingen in een gerechtsgebouw. Deze psychologische roman verkent de klassieke thema's van passie, wraak en (on)rechtvaardigheid op een totaal meeslepende manier.

In het West-Vlaamse stadje Veurne voert Joris ‘de Baas’ Terlinck de plak als burgemeester en directeur van een sigarenfabriek. Een werknemer die de dochter van een notabele - Terlincks gezworen vijand - zwanger heeft gemaakt, vraagt de Baas om een voorschot zodat het meisje abortus kan plegen. Terlinck wijst hem koudweg af, waarop de jongeman zich het leven beneemt. Dat kleine schandaal vormt een keerpunt in het strak georganiseerde leven van Joris Terlinck. De burgemeester van Veurne wordt een vreemdeling in zijn eigen huis en komt tot het pijnlijke besef van zijn onmacht en menselijke kwetsbaarheid.

Met De burgemeester van Veurne schreef Simenon een indringend portret van een man in crisis. Terloops schetst hij een suggestief beeld van een West-Vlaams stadje in de jaren 1930 en haar hypocriete, in machtsspelletjes verwikkelde bourgeoisie.

In Lakeville, op het platteland van Connecticut, nemen Spencer en Christine Ashby de tienerdochter van een vriendin in huis, Belle. Wanneer het meisje gewurgd in haar kamer wordt aangetroffen, gaan alle blikken meteen richting Spencer, een kneuterige leraar. Hoewel bewijzen ontbreken, wordt Spencer opgejaagd wild in Lakeville. Het wantrouwen van zijn omgeving drijft de man tot ziekelijke wanhoop.

In de schitterende psychologische roman De dood van Belle neemt Georges Simenon de lezer mee in de gitzwarte wereld van Spencer Ashby. Is hij echt onschuldig tot het tegendeel is bewezen?

1958. Tijdens een stormachtige economische crisis komt de regering van Frankrijk ten val en breekt een politiek steekspel los. Op een landgoed ver van Parijs slaat de voormalige premier, ondertussen al een tachtiger die aan zijn memoires werkt, de gebeurtenissen nauwlettend gade. Maar tot zijn verontwaardiging denkt niemand eraan hem te raadplegen. Hij beraamt een plan om zijn voormalige attaché Chalamont, nu kandidaat-premier, met compromitterend materiaal van de macht te houden.

De premier is een geloofwaardig psychologisch portret van een publieke figuur die geconfronteerd wordt met zijn tanende macht. Terwijl de premier terugkijkt op zijn verleden, onthult Simenon op een mooie, soms komische manier de totale eenzaamheid die het einde van ons leven kenmerkt.

Jean Chabot, een gerenommeerd gynaecoloog, lijkt alles te hebben om gelukkig te zijn. En toch valt het leven hem zwaar als hij niet aan het werk is. Op een nacht ontdekt hij in een vertrek van het ziekenhuis een ingeslapen nachtverpleegster. De aanblik van het jonge meisje, even onschuldig als een teddybeertje in een kinderbed, vertedert hem zo dat hij er niet aan kan weerstaan de liefde met haar te bedrijven. Dat herhaalt zich een paar keer, maar dan verdwijnt 'de teddybeer'. Voor de briljante wetenschapper, die geplaagd wordt door schuldgevoelens, volgt een ware helletocht.

De psychologische diepgang en het verteltalent van Simenon bereiken in De teddybeer een hoogtepunt.

10 mei 1940, de nazitanks naderen. De timide Marcel Féron wordt gedwongen zijn zwangere vrouw en jonge dochter in de Ardennen achter te laten en zijn onvermijdelijke lot onder ogen zien. Hij voegt zich bij een groep vluchtelingen, die op weg zijn naar het zuiden. Onder hen bevindt zich Anna, een vrouw die door niemand begrepen lijkt te worden. Wanneer duidelijk wordt wie zij is, staat Marcel voor een onmogelijke keuze.

Midden-Frankrijk. Vlak buiten een boerendorp ligt een man gewond op straat. Werd hij aangereden? Was hij op weg naar de nabijgelegen boerderij van Roy? En voor wie was het geld dat hij bij zich had? In het huis van Roy wordt niet meer gezegd dan nodig is, maar de dorpsbrigadier brengt daar verandering in. Hij wil weten wie de gewonde man is en gaat op zoek naar sporen in het verleden van de boerenfamilie. Een apotheose wordt onontkoombaar.

Afrika, de jaren dertig. Na een bootreis van drie weken komt de jonge Joseph Timar aan wal in Libreville, Gabon, om er zijn fortuin te zoeken. De koloniale werkelijkheid wekt hem ruw uit zijn exotische dromen. Voordat hij beseft wat hem overkomt, raakt Timar verwikkeld in een kluwen van seks en drank, geweld en corruptie, ziekte, verloedering en verderf. Alles lijkt zijn ondergang te moeten bewerken: de verlokkingen van de rijpe Adèle, de moord op een bediende, de ontginning van een stuk regenwoud.

Hector Loursat is al achttien jaar een kluizenaar. Ooit was hij een succesvolle advocaat, maar nadat zijn vrouw hem verliet voor een andere man besloot hij zich aan de wereld te onttrekken. Dan klinkt er op een nacht een pistoolschot in zijn eigen woning. Loursat wordt gedwongen om op onderzoek te gaan in zijn vervallen huis.

De vreemdeling die op een stille plek zonder bagage in de bus stapte, trok de aandacht van alle vrouwen. Ook van de weduwe Couderc, die hem bijna uitdagend aankeek. Het wekte dan ook geen verbazing dat hij even na haar uitstapte en haar inhaalde. Geen man kon haar bang maken en een extra kracht op de boerderij was welkom. Nog voor hij haar aansprak, had ze al besloten hem in huis te nemen.

Pietr le Letton, zoals dit verhaal in de Franse editie getiteld is, was het eerste Maigret-verhaal dat Simenon schreef, september 1929 aan boord van zijn in Delfzijl gekegen schip Ostrogoth. In zoverre is dit een 'historische' Maigret, onmisbaar voor de kenners en liefhebbers, wie terstond op zal vallen dat hier meer van handeling sprake is dan van psychologie. Toch kondigt zich de 'echte' Maigret reeds aan in zoverre hij speurt - het staat er letterlijk - naar het ogenblik waarop van achter de tegenspeler van de politie de mens tevoorschijn zal komen.

In de buurt van sluis 14 in Dizy wordt het lichaam van een chic geklede vrouw gevonden. Ze is gewurgd. Sir Lampson, de rijke schipper van het jacht Southern Cross, identificeert haar als zijn echtgenote, Mary, maar toont geen emotie. Commissaris Maigret begeeft zich van boot naar boot om zijn onderzoek te voeren en stuit daarbij op heel wat verdacht gedrag. Maar ook Mary blijkt grote geheimen te hebben gekoesterd. Wanneer in het sluisdorp een tweede dode valt, wordt een oplossing urgent.

Georges Simenon, die zelf vaak rondreisde met zijn boot, beschrijft in Het lijk bij de sluis in detail het scheepswezen in de jaren 1930. Hij wekt enkele fascinerende personages tot leven en toont dat eerste indrukken verraderlijk kunnen zijn.

Tijdens een verblijf in Brussel ziet commissaris Maigret een verdacht iemand. Hij volgt de man en veroorzaakt daarmee onbewust diens zelfmoord. Maigrets schuldgevoelens worden overschaduwd door de vreselijke gebeurtenissen die de man tot zijn wanhoopsdaad hebben gedreven.

Nadat commissaris Maigret de 27-jarige Heurtin heeft gearresteerd voor een dubbele moord, begint hij toch te twijfelen aan diens schuld. In overleg met zijn superieuren laat hij Heurtin ontsnappen om hem te kunnen volgen en achter de waarheid te komen. Dan verdwijnt Heurtin spoorloos. Maigret geeft zichzelf tien dagen de tijd om deze mysterieuze zaak op te lossen.

In het havenstadje Concarneau keert wijnhandelaar Mostaguen op een avond beneveld huiswaarts na een potje kaarten in het Hotel de l'Amiral. Hij wordt neergeschoten vanuit de postbus van een leegstaand huis. Een dag nadat Maigret ter plaatse is gekomen, verdwijnt al een tweede stamgast, Jean Servieres. Zijn wagen wordt teruggevonden vol bloedsporen. Op de derde dag sterft hun kameraad, meneer Le Pommeret, door vergiftiging. Maigret laat dokter Michoux, de vierde van het vriendengroepje, preventief gevangennemen en gaat op zoek naar de eigenaar van de magere, gele hond die in de buurt van iedere plaats delict werd gesignaleerd.

In deze ingewikkelde zaak, waarin slachtoffer na slachtoffer valt, moet Maigret zo snel mogelijk de schuldige (of schuldigen?) ontmaskeren. Aan zijn jonge assistent, Leroy, toont hij stap voor stap hoe een echte politieman dat aanpakt.

Commissaris Maigret reist af naar het Groningse provincieplaatsje Delfzijl na een wanhopig verzoek van de Franse professor Jean Declos, die verdacht wordt van moord. Tijdens Maigrets officieuze onderzoek, waarbij hij zich vooral laat leiden door de talrijke liefdesverhoudingen van het slachtoffer, maakt hij geen vrienden. De flamboyante Parijzenaar zaait verwarring en onrust in het nette dorp, waar alle mensen doodbraaf lijken. Wie kan de schuldige zijn?

René Delfosse en Jean Chabot, twee jongens van verschillende komaf, gaan op een avond samen naar de Luikse nachtclub Gai-Moulin met het idee zich in de kelder te verstoppen en na sluitingstijd de kassa leeg te roven. Dat plan pakt echter anders uit wanneer ze, na het verlaten van hun schuilplaats, op het dode lichaam van de Griek Graphopoulos stuiten en ze verdacht worden van moord.

De Belgische rechercheurs breken zich het hoofd over de ingewikkelde zaak, maar dan verschijnt de Franse commissaris Maigret op het toneel. Met zijn kenmerkende flegma lost hij het mysterie op en legt hij een tweede, veel grotere misdaad bloot.

'Ik kondig aan dat tijdens de vroegmis van Allerzielen in de kerk van Saint-Fiacre een misdaad zal worden gepleegd.’ Zo luidt een briefje dat bij commissaris Maigret terechtkomt. Saint-Fiacre is zijn geboortedorp en hij reist er onmiddellijk heen om de dienst bij te wonen. En inderdaad, de gravin van Saint-Fiacre sterft, aan een hartaanval. Algauw wordt toch een moordwapen ontdekt, zij het een ongewoon wapen: in het misboek van de vrouw zat een vervalst krantenbericht over de dood van haar zoon, Maurice.

Er zijn tal van verdachten in deze Maigretroman, maar de commissaris komt niet verder en wordt afgeleid door steeds weer opwellende nostalgische gevoelens.

Op een ochtend in februari krijgt commissaris Maigret telefoon. Een haastig sprekende man vertelt dat hij sinds de vorige avond wordt gevolgd en dat hij vreest voor zijn leven. Gedurende de dag komen er telefoontjes uit allerlei cafeetjes in Parijs, maar de inspecteur die Maigret heeft uitgestuurd kan de opgejaagde man niet vinden. De oproepen houden op wanneer om middernacht een verminkt lichaam wordt gevonden op de Place de la Concorde. Maigret kan ‘zijn dode’ niet meer loslaten en verzeilt al gauw in ongure milieus.

In Parijs wordt het lichaam van een meisje gevonden, gekleed in een gehuurde avondjurk. Maigret weet haar identiteit te achterhalen: het is Louise Laboine uit Nice. Een paar jaar geleden is ze samen met Jeanine Armenieu naar de Franse hoofdstad gekomen om haar geluk te beproeven. Maar terwijl Jeanine opklom in de high society, zakte Louise steeds verder weg in de misère.

Commissaris Maigret staat bekend om zijn feilloze instincten, als iemand die altijd de waarheid boven tafel krijgt. Maar wanneer er in een snikhete zomer vrouwen worden vermoord in de straten van Montmartre, heeft hij geen enkel idee wie de dader kan zijn. Om deze zaak op te lossen, bedenkt Maigret een plan waarmee hij de moordenaar in de val kan lokken.

Zie voor de beschrijving van dit boek: Een misdaad in Holland.