Boeken van Lody van de Kamp

In De nacht die mijn leven voorgoed veranderde gaat de Joodse Kasriël met zijn kleindochter Mirjam in gesprek over zijn verleden. Zijn verhaal begint in Polen, waar hij als kleine jongen met zijn familie wordt opgepakt. Het lukt hem om getto's en concentratiekampen te overleven en voor zijn broertje te zorgen, maar daarvoor betaalt hij een hoge prijs.

Na de oorlog vertrekt hij naar Amerika en verbreekt alle banden met zijn verleden. Als hij jaren later terugkeert naar Europa, praat hij voor het eerst in zijn leven over het afschuwelijke geheim dat hem al die tijd heeft verteerd.

Haar werk voor de Joodse Raad stelt haar voor een onmogelijk dilemma...

De Joodse Lien de Vries is weduwe en moeder van twee kinderen. In oorlogstijd vindt ze een kantoorbaan bij de Joodse Raad in Amsterdam. Dagelijkst typt Lien berichten voor het Joodsche Weekblad, waarin maatregelen van de Duitse bezetter worden bekendgemaakt aan de Joden.

Vanaf haar eerste werkdag slaat de twijfel toe. Kan ze voor de vijand blijven werken om haar kinderen te onderhouden en hun veiligheid te garanderen, terwijl ze weet welk vreselijk lot haar gemeenschap te wachten staat?

Briefwisseling tussen de orthodoxe rabbijn en de publicist over uiteenlopende onderwerpen, met name over de verhouding tussen Christendom en Jodendom en de Jodenvervolging tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Er wordt in joodse kringen hartstochtelijk gediscussieerd over de orthodoxie, over de betrekkingen met het christendom, over Israël, en over nog veel meer. Telkens weer blijkt dan dat de gevolgen van de Tweede Wereldoorlog nog lang niet voorbij zijn. Maar men kijkt ook vooruit: waar moet het heen met de soms zieltogende kleine joodse gemeenschappen?

Deze en vele andere, diep existentiële vragen komen aan de orde in een werkelijk indrukwekkende briefwisseling tussen de oud-journalist Dick Houwaart en rabbijn Lody van de Kamp. Houwaart, in 1927 geboren en pas op latere leeftijd teruggekeerd naar het religieuze jodendom, legt zijn gedachten, angsten en verwachtingen neer in een aantal meeslepende brieven. Van de Kamp, geboren in 1948 en dus van ná de oorlog, gaat telkens in op de soms loodzware, maar altijd eerlijke vragen die Houwaart aansnijdt.

Ritueel slachten was altijd toegestaan in het tolerante Nederland. Maar deze tolerantie lijkt zich te ontwikkelen tot een gelijkheidsdenken: het ogenschijnlijk liberale Nederland legt plots beperkingen op aan religieuze groeperingen. Eeuwenoude gewoonten gaan onder het mes. Gevolg: inperking religieuze uitingen, in dit geval de Joodse.

Voor rabbijn Lody van de Kamp heeft dit veel impact op zijn persoonlijk leven en zijn vertrouwen in een veilig Nederland. Hij gaat de dialoog aan en spreekt dagelijks met allerhande groeperingen in Nederland. In dit dagboek schrijft hij over al zijn pogingen, debatten en gesprekken om inzicht te geven in zijn drijfveren, zijn traditie en de liefde van Joden voor de dieren.

Herinneringen aan twintig joodse gemeenten in Nederland die tijdens de Tweede Wereldoorlog vrijwel verdwenen zijn.

Een geloofsgesprek tussen joden en christenen is niet vanzelfsprekend. In de geschiedenis is de volwaardige plaats van het jodendom gewoonlijk door de kerk niet erkend. Dat is niet zonder gevolgen gebleven. Een luisterende houding is daarom van groot belang.

Dit gesprek tussen Willem Ouweneel en Lody van de Kamp blijft niet aan de oppervlakte, maar raakt de wezenlijke vragen. Wat bindt ons en wat scheidt ons? Hoe lezen we de Tenach? In hoeverre maakt de visie op Jezus het verschil?

Over muren heen van Lody van de Kamp en Oumaima Al Abdellaoui is een briefwisseling tussen een rabbijn en een moslima en biedt een boeiende inkijk in twee culturen in onze Nederlandse samenleving.

Oumaima en Lody komen uit twee verschillende werelden. Oumaima is moslima en noemt zichzelf een Marokkaanse Nederlander. Lody is rabbijn noemt zichzelf een Nederlandse Jood. Oumaima staat als vwo-leerlinge aan het begin van haar carrière. Lody is als rabbijn al meerdere jaren met pensioen.

De buitenwereld ziet de moslim en de jood vaak als een soort natuurlijke vijanden. Lody en Oumaima schrijven elkaar echter brieven omdat ze, ondanks de grote verschillen, oprecht geïnteresseerd zijn in elkaars wereld. Die brieven gaan over hun leefwereld en godsdienst, over Israël en Palestina, over feminisme, vreemdelingen en criminaliteit, over successen en dieptepunten in hun leven. Beiden zoeken ze naar verbinding, maar schromen niet de scheidslijnen aan te geven.

Zie voor de beschrijving van dit boek: Weeskinderen.