Boeken van Frederik Baas

Na een aantal moeilijke jaren met haar man en een ingewikkelde scheiding kan het leven opnieuw beginnen voor Barbara. Samen met Rens, haar zoon van zeven, en haar nieuwe vriend Robbert gaat ze in de zomervakantie een weekje naar de Ardennen. Robbert is uitgever en een van zijn auteurs woont al jaren in deze streek en werkt daar aan zijn tweede roman. Zijn eerste was een overweldigend succes en dat legt een enorme druk op het maken van de tweede.

Ze bezoeken hem en al snel ontstaat er vriendschap tussen de auteur en Barbara. Samen verzinnen ze een spel om Rens bezig te houden. Er is al jaren een meisje vermist in de streek en op basis van dat gegeven maken ze een spannende speurtocht. De speurtocht blijkt echter al snel in de richting van de werkelijkheid te wijzen...

Er is een martelmethode waarbij je vastgebonden wordt en er om de paar seconden een druppel water op je hoofd valt. Klein, nauwelijks voelbaar, zichzelf herhalend, je tergend met de verwachting van de volgende, en weer de volgende. En steeds hoop je dat het zal ophouden, maar het stopt niet. Het gaat maar door. Vervolgens ga je uitkijken naar de druppels, dan ga je het geluid missen als het opeens verdwenen is. En na verloop van tijd word je gek.

Tom ging weg bij zijn ex omdat hij niet tegen haar troep kon en schreef vervolgens een bestseller over opruimen, rust en regelmaat. Hij leeft zijn leven in zijn kleine appartement met een ijzeren regelmaat: hij eet iedere dag om zes uur een vast gerecht voor die specifieke dag en kiest om halfnegen een film die rust en voorspelbaarheid biedt.

Hij wordt knettergek als zijn bovenbuurman hem gaat stalken en zijn ritme onregelmatig verstoort, als de martelmethode van de druppel. Zo gek dat hij de bovenbuurman van de trap duwt. Hij moet van het lijk af, opruimen. Hij wil zijn leven terug.

Schoolverlater Leon komt op straat bij toeval een meisje tegen dat hij van school kent en dat nu al aan het werk is. Ze rijdt in een huurauto en moet ergens papieren ophalen. Ze vraagt hem om even op de huurauto te passen. Dat doet Leon, het meisje komt echter niet meer terug.

Dan hoort hij vanuit de auto de stem van de navigatie: ‘Volg de weergegeven route.’ Leon besluit in te stappen en de taak van het meisje over te nemen. Hij gaat op pad, zonder te weten waarheen en wat hij vervoert. De navigatie leidt hem.

In eerste instantie voelt dat goed: hij heeft een taak en een doel, alles is overzichtelijk en eenvoudig en ook belangrijk. Maar langzaam wordt hem duidelijk dat het een duistere zaak is en hij worstelt met zijn ongevraagde betrokkenheid en daarmee samenhangende schuldvraag.