Boeken van Esther Gerritsen

Vlak voordat Olivia een belangrijke aandeelhoudersvergadering moet toespreken, belt haar broer. Zijn been dreigt te worden afgezet. Marcus en Olivia zien elkaar zelden, maar de amputatie raakt Olivia onverwachts, alsof het haar eigen been is dat ze verliest.

Ze laat alles uit haar handen vallen in een hopeloze poging haar broer te redden. Maar het is de vraag of hij degene is die redding nodig heeft.

* Broer is een uitgave van de Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek ter gelegenheid van de Boekenweek 2016.

Dominique is naar Amsterdam verhuisd. Nieuw werk, een nieuw huis, goede voornemens: alle voorwaarden voor een mooie start. Maar Dominique raakt verstrikt in een vriendschap met haar opdringerige onderbuurvrouw en ze belandt in een affaire met de oerlelijke Kris.

De kleine onschuldige god, door Dominique in het leven geroepen omdat er toch iemand getuige moet zijn van haar leven, kijkt werkeloos toe.

Haar vader stierf toen ze vijf jaar oud was. Een zelfgekozen dood waarin Jennie nooit heeft willen geloven. Het is nu twintig jaar later. Haar oudere broer spreekt niet graag over vroeger en ze heeft de hoop opgegeven dat hij dat ooit wel zal doen.

Als bij haar moeder beginnende alzheimer wordt geconstateerd, beseft Jennie dat het niet lang meer duurt voor ook zij geen antwoorden meer kan geven. Ze stapt met haar twijfels naar de politie om het onderzoek naar haar vaders dood te heropenen.

De terugkeer is een coldcaseverhaal over de macht van herinneringen.

Geheel tegen de regels van het klooster in wordt een nieuwe gast opgevangen door Jacob, de conciërge. Gaandeweg groeit er een vriendschappelijke verstandhouding tussen de gelovige conciërge en de gast, die een misdaad op zijn geweten heeft.

Coco en haar moeder Elisabeth zien elkaar sporadisch en lopen elkaar op een dag bij toeval tegen het lijf. De moeder vertelt tussen neus en lippen door dat ze niet lang meer te leven heeft. Coco voelt zich verantwoordelijk en trekt bij haar moeder in.

De zieke Elisabeth verdraagt de aanwezigheid van haar dochter omdat ze weet dat van een moeder begrip en geduld wordt verwacht.

De dag na zijn bruiloft wordt Tomas alleen wakker. Zijn vrouw is nergens te bekennen, terwijl haar telefoon gewoon op het nachtkastje ligt. Wanneer hij in zijn eentje de hond gaat uitlaten, zijn de straten angstwekkend leeg.

Bij het buurthuis drommen vreemd genoeg de mensen samen. Daar blijkt dat zich op aarde een verandering van ongekende proporties heeft voltrokken. Een verandering die iedereen al had zien aankomen, behalve Tomas.

Lucie is opgevoed door haar grootouders en gaat na een lange tijd van bewuste afwezigheid terug naar de ‘ouderlijke’ boerderij omdat grootvader ernstig ziek is. Lucie is een dramaturge met schrijfambities. Ze is net begonnen met haar eerste toneelstuk, dat handelt over een Amerikaanse terrorist.

Terwijl ze een poging doet deze onbekende Amerikaan te doorgronden, verdwijnt ze langzaam in de concrete wereld van haar grootouders. Waar het patroon van de dagen vastligt, en gesprekken zich beperken tot het gevaar van de scherpe bocht in de weg of de voorbereiding van de jaarlijkse kermisborrel. Waar het wachten op grootvaders sterven zelfs een alledaagse bezigheid lijkt, en waar een Amerikaanse terrorist een persoon is uit een andere, ondenkbaar verre wereld.

De man van Roxy is verongelukt. Hij blijkt te zijn aangereden op de vluchtstrook en is daar naakt in de auto aangetroffen met een vriendin. Haar wereld stort in, maar Roxy houdt zich sterk. Ze wil niet dat haar dochtertje de dupe wordt en beschermt haar kind tot het uiterste.

Ondertussen raast de woede in haar hoofd. Roxy is een vulkaan die op uitbarsten staat.

Bonnie weet al op heel jonge leeftijd dat ze voorbestemd is om uit te stijgen boven de middelmaat. Op haar elfde springt ze over een tuinhekje, en een aantal seconden blijft ze zweven. Niet veel later ziet ze hoe haar lichaam transformeert tot een gigantische, oerlelijke duif. Ze beseft dat ze nu behoort tot het schaarse gezelschap helden dat onheil kan afwenden en mensen kan behoeden voor ongelukken.

Na haar reddingsacties verandert ze altijd weer in het onopvallende meisje dat ze is. Haar omgeving maakt zich zorgen over Bonnies groeiende gekte, behalve haar vriendin Ine, die niet zonder hun vriendschap kan.

Op de dag van de verhuizing besluit ze dat ze toch niet gaat. Dat ze wil blijven. Dat er niets mag veranderen.

Ze sluit haar vriend op zolder op en praat tegen hem. Hij kan niet bewegen. Ze heeft hem dat onmogelijk gemaakt. Hij kan niet praten. Ook dat heeft ze hem onmogelijk gemaakt.

Ze wil hem niet beter leren kennen dan ze al doet. Ze wil hem opnieuw zien. Als vreemde. En ze wil niet verder. Ze wil dat het stopt op het hoogtepunt.

Van jonge schrijvers wordt vaak verwacht dat ze het leven zonder genade attaqueren, maar Esther Gerritsen benadert de wereld met uiterste zorgvuldigheid. Haar personages worden overweldigd door die wereld en zoeken een logica om haar te kunnen begrijpen.

Het titelverhaal Bevoorrecht bewustzijn - een term ontleend aan Oliver Sacks - gaat over de mens die aan wat hij niet begrijpt een positieve en hogere betekenis toekent. Zoals de middeleeuwse non Hildegard von Bingen. Zij zag visioenen die haar door God persoonlijk waren toegezonden. Volgens neurologen die haar visioenen bestudeerden leed Hildegard aan migraine: haar visioenen waren hallucinaties. Maar door haar 'bevoorrecht bewustzijn' kreeg haar leven een hogere betekenis.

De VPRO-columns 2010-2012.

Sinds Esther Gerritsen haar columns voor de VPRO Gids schrijft, krijgt de redactie van de gids veel meer lezersreacties dan ze gewend was. Bijval voor de schrijfster, adviezen, vragen, verwonderde reacties. Niet zo vreemd, want wat Esther Gerritsen schrijft vindt altijd respons. Door haar opmerkelijke manier van kijken naar het alledaagse, haar heldere en scherpe pen en haar rijke fantasie. De wereld van Esther Gerritsen is dezelfde als die van ieder ander, maar toch geheel anders.

Verrassend, ontroerend, vermakelijk en herkenbaar, dat is de manier waarop Esther Gerritsen ons door haar ogen naar de wereld laat kijken. Ze spreekt haar verbazing uit, relativeert en stelt tegelijk haar 'mening' ter discussie.

Jij hebt iets leuks over je is een verzameling van columns uit onder andere Viva en Opzij, teksten voor de radio, artikelen in literaire tijdschriften en andere stukken.

De vijf verhalen die zijn opgenomen in Perron 11b zijn afkomstig uit de debuutbundel van Esther Gerritsen, Bevoorrecht bewustzijn: Half november, Geroosterd brood, Homunculus, Dingen en Perron 11b.

Perron 11b is een uitgave uit de reeks Literaire Juweeltjes. Literaire Juweeltjes is een reeks die wordt uitgegeven door Uitgeverij B for Books als leesbevorderingsproject. Het zijn kleine hardcover boekjes en bevatten ca. 60 bladzijden.

De VPRO-columns 2012-2016.

Schrijvers kunnen wat vanzelfsprekend lijkt van een onverwachte kant bekijken en bijzonder maken. Dat Esther Gerritsen daarin het meesterschap bereikt, laat ze in haar columns zien. Zelfs een onderwerp als 'Veilig leren lezen' verliest zijn onschuld als Gerritsen het aanraakt. En dat geldt ook voor supermarktbezoeken, autorijden, familieaangelegenheden afhandelen of dammen bij de Chinees. Onderzoekend, openhartig en humoristisch schrijft ze wekelijks in haar populaire VPRO-column over zichzelf, maar eigenlijk schrijft ze over ons allemaal. Herkenbaar, scherp en verrassend.

In deze bundel staan alle toneelteksten die Esther Gerritsen voor toneelgroep Het Syndicaat schreef tussen 1999 en 2007, teksten voor een jong publiek vanaf vijftien jaar. De teksten kwamen tot stand in nauwe samenwerking met regisseur Daniëlle Wagenaar.

Opgenomen zijn: De kopvoeter, Lijk, Alles, Dit is een monoloog voor een jongen die er niet uitziet en die bovendien of bovenal een heel onsympathiek karakter heeft en Gras.

Drie theaterteksten: Gras, Dit is een monoloog voor een jongen die er niet uit ziet en die bovendien of bovenal een heel onsympathiek karakter heeft en Alles (planeet Alles).

Script voor een toneelstuk met scènes uit een gezin.

Korte scenes met alledaagse momenten van een gezin: Een gesprek over de hongersnood tijdens de maaltijd; is soep nou mannelijk of vrouwelijk?; en wat moet je met de vraag van je moeder 'trek je dát aan?'

Toneel 1999-2003.

Esther Gerritsen schreef theaterteksten voor onder meer Het Syndicaat, Toneelgroep Amsterdam, het Gasthuis, Victoria en Kees&Co. Ze wordt tot de meest veelbelovende Nederlandse auteurs gerekend. Eerder werden haar stukken voor jongeren, die zij schreef voor Het Syndicaat, uitgegeven door de IT&FB in samenwerking met Het Syndicaat.

In deze bundel zijn opgenomen Huisvrouw, Het geeft niet, Een vriendelijk stuk over aardige mensen, Monoloog van een paard, Hoe komt het kalf bij zijn maat en Seks & eten.