Boeken van Nausicaa Marbe

Mândraga is de naam van het landgoed in Roemenië dat honderden jaren in bezit was van de familie Arvanitidis, tot het door het communistische regime werd onteigend. Rond Mândraga speelt zich de geschiedenis af van twee families, een joodse en een Griekse, die het landgoed bewoonden en de inval van de Russen trotseerden, maar uiteindelijk moesten vertrekken, en het is Mândraga waar de hoofdpersoon Ira Arvanitidis na jaren weer terechtkomt.

De dertigjarige Ira woont al twaalf jaar in Nederland als ze door de naderende dood van haar vader besluit naar Roemenië terug te keren. Daar wordt ze geconfronteerd met de complexiteit van haar gevoelens jegens het land dat ze verlaten heeft.

Nausicaa Marbe vervlecht in haar debuutroman op een indrukwekkende manier de historische en politieke realiteit van een bewogen land met het verhaal en het innerlijk leven van de personages. Uit het boek rijst een beeld op van twee unieke families, die zich nooit laten verslaan door de gruwelijke politieke omstandigheden waarin hun leven zich afspeelt, maar die te allen tijde de joie de vivre behouden die hen in staat stelt te overleven.

In een fraai huis in Haarlem wonen Job en Gaby van Emmerik met hun twee puberende kinderen en een oude hond. Job is zijn baan als stadsbouwmeester kwijtgeraakt toen hij op het punt stond een fraudeaffaire in de lokale politiek te onthullen. Wandelend met de hond in de Haarlemmerhout brengt hij zijn dagen door, tot groot ongenoegen van Gaby, die gebukt gaat onder geldzorgen waar Job zich weinig van aantrekt.

Een jaar na Jobs ontslag duikt ineens een oude bekende uit Oost-Europa op, een vrouw die Jobs leven nog verder zou kunnen verwoesten, maar die een innige vriendschap met Gaby sluit. Bovendien voorziet zij het gezin van riante financiële hulp. Als de vrouw hem met slinkse intriges steeds verder in een wurggreep trekt, beseft Job dat hij een manier zal moeten vinden om haar uit zijn leven te laten verdwijnen - desnoods buiten de wet om.

Schets van een literaire avond met vier allochtone Nederlandse schrijvers: Kader Abdolah, Moses Isegawa, Nausicaa Marbe en Lulu Wang.

Lege schappen in de supermarkt. Rijen voor de winkels. Grenzen dicht. Verboden bijeenkomsten in huis en mensen die afstand van je houden, alsof je verdacht bent...

Het begin van de coronacrisis, toen het leven radicaal veranderde, onzeker en benauwend werd, voelde voor Nausicaa Marbe akelig vertrouwd aan. Het gevoel opgesloten te zijn, de gedachte dat de tijd stilstaat, dat het echte leven zich later zal afspelen, in een betere wereld, had ze eerder meegemaakt. De lockdown voerde haar direct terug naar haar jeugd in communistisch Roemenië.

Die ervoer ze als een negentien jaar durende quarantaine in een dictatuur waar schaarste en onderdrukking heersten. De mensen waren bang, maar tegelijkertijd levenslustig en rebels. In het artistieke milieu van Boekarest waarin ze opgroeide, genoot ze ondanks alles een gelukkige jeugd. Dankzij ouders die hun leven niet door politieke terreur lieten vergallen.

Wachten op het Westen is een even persoonlijk als origineel relaas over opgroeien in onvrijheid, achter gesloten grenzen en onder absurde regels, waarin een kind al vroeg een politiek bewustzijn ontwikkelt en blijft verlangen naar vrijheid, openheid en eerlijkheid - en naar het Westen.