Boeken van Jonathan Franzen

Het is 23 december 1971 en de familie Hildebrandt staat op een kruispunt. Vader Russ, hulpprediker van een kerk in de buurt van Chicago, is in staat om een eind te maken aan zijn liefdeloze huwelijk - behalve als zijn briljante maar labiele vrouw Marion dat zelf al wil doen. Hun oudste kind, Clem, komt thuis van de universiteit met een bericht dat zijn vader zal schokken. Clems zusje Becky, lange tijd de populairste van haar klas, voelt zich aangetrokken tot de tegencultuur van haar tijd, terwijl hun jongere broer Perry het beu is om hasj te moeten verkopen om zijn drugsverslaving te kunnen betalen.

Iedere Hildebrandt zoekt een weg naar de vrijheid waarvoor ieder van de anderen alleen maar een obstakel vormt.

In Het einde van het einde van de wereld behandelt Jonathan Franzen de grote literaire en menselijke thema’s die hem al sinds lang bezighouden. Of het nu gaat om de ingewikkelde relatie met zijn oom, zijn eerste, armoedige jaren in New York of zijn gedachten over de alarmerende afname van het aantal zangvogels op onze planeet: dit boek bevat alle tragische en komische aspecten van Franzens schrijverschap in handformaat.

Het einde van het einde van de wereld is een portret van de ontwikkeling van een unieke en volwassen persoonlijkheid die worstelt met zichzelf, met de wereld van de literatuur, en met sommige van de grootste problemen van onze tijd - die in het huidige politieke klimaat zelfs nog groter worden.

Karl Kraus (1874-1936) wordt in de Duitstalige wereld beschouwd als een van de belangrijkste twintigste-eeuwse schrijvers, maar in de rest van de wereld is hij veel minder bekend. Kraus was een van de populairste satirici in de nadagen van de Oostenrijks-Hongaarse Donaumonarchie, en zijn stukken over de Duitse en Oostenrijkse politiek en pers behoren tot de beste van de essayistiek van zijn tijd. Jonathan Franzen, die zelf enkele jaren in Duitsland woonde, ontdekte Kraus' werk en vertaalde een paar essays, omdat ze subliem geschreven zijn en veel zeggen over onze eigen tijd.

Maar dit boek bevat niet alleen een vertaling; juist voor de lezer van nu wisselt Franzen Kraus' teksten af met zijn eigen, meesterlijke en vaak hilarische commentaar. Waar Kraus fulmineerde tegen de industrialisering van de maatschappij en de manipulatie door de Weense media, is Franzen niet bang om onze eigen tijd van de nodige kritiek te voorzien. Het Kraus-project is daarmee niet alleen een hommage aan een hoogst origineel denker, maar ook een geweldig, en zelfs zeer persoonlijk boek van de grootste schrijver van deze tijd. Onmisbaar voor de honderdduizenden lezers die van De correcties en Vrijheid hebben genoten, al is het alleen maar omdat Franzen in dit boek op een unieke manier inzicht geeft in zijn literaire thema's.